Eerste gezamenlijke training
Vandaag was de eerste gezamenlijke training voor (alleen) de runners in de Drunense Duinen.
Het was vroeg dag: om 6 uur ging mijn wekker en om even over zevenen zat ik
in de auto op weg naar de eerste training op weg naar 6 juni.
Ruim op tijd kom ik aan bij Café De Rustende Jager in Biezenmortel. Ik ben duidelijk niet de enige. Als ik mijn auto uitstap, zie ik een enkele sportieveling in hardlooptenue, maar het aantal mountainbikers heeft de overhand. Niet gek als je bedenkt dat hier in de Drunense Duinen een schitterend mountainbikeparcours ligt. Met een deel van dat parcours zouden we even later kennismaken.
Het valt wel op dat de sporters op twee wielen allemaal het hazepad kiezen als ik richting het café loop. Je zou bijna iets denken.
Binnenkomend in het café, nou ja....in de serre van het café, staan een aantal hardopers te wachten. Een aantal personeelsleden komen haastig naar binnen met een blik van 'Het is dat ik moet, maar na zo'n zware nacht was ik toch liever op bed blijven liggen'.
Als snel neemt Armand Laven (teamleider Alpe d'HuZes runners) het woord en wordt er enkele minuten later ingelopen over het heuvelachtige modderige en glibberige mountainbikeparcours waarna de groep in tweeën werd gedeeld: de goed-getrainde ateleten gingen met Armand de zandheuvels beklimmen.
Ik kies ervoor om bij de startgroep te blijven. Met z'n zevenen worden een aantal warming-upoefeningen gedaan zoals ik gewend ben bij AAV, dan heen-en-terug over het fietspad richting Café De Drie Lindenen tenslotte het bochtige mountainbikeparcours weer terug: heuveltje op, heuveltje af, bocht naar links, bocht naar rechts, opletten op kuilen, boomstronken, takken, plassen en vooral hardrijdende mountainbikers. Uiteindelijk hebben we ruim 9 km gelopen. Na terugkomst besluiten drie deelnemers, waaronder ik zelf, om nog een stukje verder te gaan. Uiteindelijk blijven Geert en ik over en hebben we de route van de ochtend nog een keer gelopen, zodat we op ongeveer 15 km cross- en duintraining uitkomen. Een mooi resultaat voor een eerste keer.
Hierna is het nog even gezellig napraten onder het genot van een kopje koffie/thee waarbij het saamhorigheidsgevoel direct opvalt. Je zit bij elkaar en het voelt als één groep.
Wat neem ik mee van deze dag: mijn eerste echte crosservaring, maar vooral de saamhorigheid onder de deelnemers. Allen in training voor hetzelfde doel.
Je zou denken dat ik vermoeid terug moet zijn gekomen. Het tegendeel is echter waar.
Ik ben op dit moment wel lichamelijk moe, maar dat is na een nachtje slapen wel weer over.....alhoewel ze me gewaarschuwd hebben voor de stijve benen die ik morgen zal hebben. Ik heb er vooral energie aan overgehouden: zin om verder te gaan met trainen op weg naar 6 juni. Mooi!!
Ruim op tijd kom ik aan bij Café De Rustende Jager in Biezenmortel. Ik ben duidelijk niet de enige. Als ik mijn auto uitstap, zie ik een enkele sportieveling in hardlooptenue, maar het aantal mountainbikers heeft de overhand. Niet gek als je bedenkt dat hier in de Drunense Duinen een schitterend mountainbikeparcours ligt. Met een deel van dat parcours zouden we even later kennismaken.
Het valt wel op dat de sporters op twee wielen allemaal het hazepad kiezen als ik richting het café loop. Je zou bijna iets denken.
Binnenkomend in het café, nou ja....in de serre van het café, staan een aantal hardopers te wachten. Een aantal personeelsleden komen haastig naar binnen met een blik van 'Het is dat ik moet, maar na zo'n zware nacht was ik toch liever op bed blijven liggen'.
Als snel neemt Armand Laven (teamleider Alpe d'HuZes runners) het woord en wordt er enkele minuten later ingelopen over het heuvelachtige modderige en glibberige mountainbikeparcours waarna de groep in tweeën werd gedeeld: de goed-getrainde ateleten gingen met Armand de zandheuvels beklimmen.
Ik kies ervoor om bij de startgroep te blijven. Met z'n zevenen worden een aantal warming-upoefeningen gedaan zoals ik gewend ben bij AAV, dan heen-en-terug over het fietspad richting Café De Drie Lindenen tenslotte het bochtige mountainbikeparcours weer terug: heuveltje op, heuveltje af, bocht naar links, bocht naar rechts, opletten op kuilen, boomstronken, takken, plassen en vooral hardrijdende mountainbikers. Uiteindelijk hebben we ruim 9 km gelopen. Na terugkomst besluiten drie deelnemers, waaronder ik zelf, om nog een stukje verder te gaan. Uiteindelijk blijven Geert en ik over en hebben we de route van de ochtend nog een keer gelopen, zodat we op ongeveer 15 km cross- en duintraining uitkomen. Een mooi resultaat voor een eerste keer.
Hierna is het nog even gezellig napraten onder het genot van een kopje koffie/thee waarbij het saamhorigheidsgevoel direct opvalt. Je zit bij elkaar en het voelt als één groep.
Wat neem ik mee van deze dag: mijn eerste echte crosservaring, maar vooral de saamhorigheid onder de deelnemers. Allen in training voor hetzelfde doel.
Je zou denken dat ik vermoeid terug moet zijn gekomen. Het tegendeel is echter waar.
Ik ben op dit moment wel lichamelijk moe, maar dat is na een nachtje slapen wel weer over.....alhoewel ze me gewaarschuwd hebben voor de stijve benen die ik morgen zal hebben. Ik heb er vooral energie aan overgehouden: zin om verder te gaan met trainen op weg naar 6 juni. Mooi!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten