De zware Midwintermarathon van zondag heeft een aantal dagen in mijn benen gezeten. Ik heb spieren in mijn kuit gevoeld waarvan ik al vergeten was dat ik ze tijdens het hardlopen gebruikte. De day-after is de pijn nog vrij hevig aanwezig. Op maandag trainen bij de atletiekvereniging zit er niet in. Een herstelloopje durf ik ook niet aan. Mijn voetzool protesteert, maar de pijn valt op zich mee. Na mijn benen drie dagen rust te hebben gegeven, besluit ik om woensdag zelf een herstelloopje te doen. De drive om mijn 'loopmaatjes' aan te doen, is niet zo aanwezig. Dat gevoel heb ik eigenlijk sinds mijn voet niet zo mee wil werken. Ik beschouw het maar als een tijdelijke dip, maar voel aan de andere kant toch ook wel de druk bij mezelf om door te trainen. Alpe d'HuZes is nog wel een eindje weg, maar de marathon van Rotterdam van 14 april komt toch wel dichtbij.
Het herstelloopje gaat me goed af. Met een gemiddelde snelheid van 5.42 per kilometer loop ik mijn rondje van 10km. De reactie van mijn voet de dagen daarna valt mij waardoor ik besluit om zaterdag de duurlooptraining die in mijn schema staat op te pakken en mee te doen met de loopgroep. Er staat 18km op het programma.
Het is zaterdag 9 februari. Zoals gewoonlijk verzamelen we om 09.00 uur bij AAV en overleggen we met elkaar waar we heen zullen lopen. We wachten nog even op Frank die dit keer wat later is. Om kwart over 9 vertrekken Corine, Ellemieke, Jeroen, Frank en ik zelf. Besloten is om richting Ter Aar te lopen. Het is droog maar koud. Allereerst lopen we langs de sportvelden richting het Aarkanaal. Deze volgen we tot in Ter Aar. Op dit lange stuk heeft Ellemieke het moeilijk, besluiten we om even te wandelen en daarna door te lopen naar mijn huis voor een sanitaire stop.
Marianne, die al weken lang geblesseerd thuis moet blijven tijdens ons wekelijkse loopje, is aangenaam verrast als ze de groep binnen ziet komen. De grote vraag is nu: is het tijd voor koffie/thee? Tsja....wat doe je dan?.....de bedoeling was toch eigenlijk een sanitaire stop en dan weer door te lopen? De verleiding om iets warms tot ons te nemen, blijkt groter te zijn dan de drang om door te lopen. En we hebben een goed excuus.....want we moeten ook nog wachten op Lichelle. Als we namelijk binnen komen, halen we haar direct over om het laatste stuk naar AAV met ons mee te lopen.....precies 10km die in haar schema gepland staan.
Voor de meesten van onze loopgroep is het de eerste kennismaking met ons huis. Frank besluit om daar een inwijdingsritueel aan vast te koppelen door het aangeboden kopje koffie uit zijn handen te laten vallen. Dat de oorzaak lag in het lepeltje in het kopje (hetgeen Frank niet gewend blijkt te zijn) neem ik ook graag aan.
Als Lichelle startklaar staat en de koffie/thee naar binnen is gewerkt, wordt de route vervolgd richting Woubrugge. Een flink stuk door de polder. Als je hier wind tegen hebt, is dit een lastig stuk om te lopen. Gelukkig is dit nu niet het geval. Lichelle weet de groep, ondanks het snellere tempo dan zij gewend is, aardig te volgen.
Bij de Kruisweg slaan we linksaf richting Alphen aan den Rijn: de parallelweg langs de Herenweg. Lichelle besluit om de route in haar eigen tempo te vervolgen en de groep te laten gaan. Ik besluit om bij Lichelle te blijven. Nabij de Zegerbaan slaan we rechtsaf de Eisenhowerlaan op. Deze weg met allerlei verkeerslichten volgen we tot de kruising nabij de Albert Schweizerbrug. De groep wacht als het licht op rood staat. Hierdoor komen Lichelle en ik weer bij de groep. Ik houd er niet zo van om elke keer te stoppen en weer aan te zetten. Bij het volgende stoplicht loop ik dan ook door rood. Lichelle volgt.....want tsja.....als vader het doet.....dan ik ook? Nee hoor!!! Ook Lichelle blijft liever in één tempo doorlopen en moppert dan ook als we voor de oversteek naar De Burgemeester Bruinslotsingel moeten wachten voor het rode licht.
Als we overgestoken zijn, volgen we een deel van het parcours van de 20 van Alphen. Lichelle heeft het moeilijk. Halverwege de Burgemeester Bruinslotsingel kijkt Lichelle op haar telefoon en ziet dat Runkeeper aangeeft dat ze al meer dan 10km gelopen heeft in een gemiddeld tempo dat ze nog nooit gelopen heeft. Ze besluit te stoppen, kan ook eigenlijk niet meer. Ik besluit om bij haar te blijven en geef aan de groep aan dat ze door kunnen lopen.
We laten de loopmaatjes gaan. Na ongeveer 5 minuten toont Lichelle karakter en besluit ze om in haar eigen tempo door te lopen. Nabij de Ridderhof vervolgen we de route van de 20 van Alphen op de President Kennedylaan. Lichelle herpakt ze zich. Nabij de bowlingbaan steken we over en lopen de Sportlaan op. Ze ruikt de 'finish' en verhoogt het tempo. Ik loop richting de 20 gelopen kilometers, dat is te voelen en moet dan ook flink aanzetten om haar te kunnen volgen. Vraag me af hoe lang het nog zal duren voordat zij deze 50-plusser eruit zal lopen.
Bij AAV staan de loopmaatjes ons op te wachten en wordt Lichelle met applaus ontvangen. Een opkikker van jewelste voor haar. Een mooie ervaring.......motivatie......daarom is het zo leuk om in een groep te lopen. Ik bof toch maar met zo'n groep trouwe sportieve gezellige loopmaten. Ik kan ze niet meer missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten