Mijn eerste loop met mijn sponsorshirt

De Hanepoelloop

 

Ieder jaar wordt op Hemelvaartsdag in Rijpwetering de Hanepoelloop gehouden. Eén van de kleinere goed georganiseerde recreatielopen in de omgeving van Ter Aar georganiseerd door sportvereniging ROAC.

 

Vandaag nemen Jeroen en ik deel aan de 10km. Ik loop vandaag voor het eerst met mijn sponsorshirt voor Alpe d'HuZes. Best wel een beetje trots. Trots dat er zoveel sponsors zijn die mijn actie hebben willen steunen. Trots dat Lek Printing dat gratis voor me heeft willen doen.

 

Op het oog staan om 11.00 uur minder deelnemers aan de start dan vorig jaar toen ik voor het eerst deelgenomen heb. Deelnemers van de 10km en halve marathon stellen zich op de Oud Adesebaan op. Voor de veiligheid en het gemak is de weg voor een aantal minuten afgezet.

 

Als het startschot klinkt lopen de deelnemers van de 10km en de halve marathon in de tegenovergestelde richting. Direct na de start zijn we nog druk bezig om Runkeeper aan te zetten. Zo druk dat we onze enige supporter van vandaag, Petra, niet eens zien. Niet gezwaaid of gewuifd. Wij lopen de Oud Adeseweg af. Aan het einde van de weg over de brug linksaf de Ripselaan op. Hier zijn werkzaamheden bezig waardoor we ongeveer 100 meter over stalen rijplaten moeten lopen. Loopt op zich lekker want bij elke stap veren de platen mee. We vervolgen het fietspad, het Joop Zoetemelkpad, langs de Ripselaan. Het windje steunt ons in de rug en we lopen in een lekker tempo richting de A4. Na het 3km-punt lopen we, terwijl de Thalys boven ons langsscheert, onder de A4 en het spoorviaduct door. Zowel voor als na het viaduct een flinke verhoging. De heuveltraining werpt zijn vruchten af, want met een verhoogd tempo loop ik deze op. We lopen nu in Roelofarendsveen. Vanwege werkzaamheden is het parcours hier aangepast. We worden door het industrieterrein geloodst. We lopen in principe tegen wind, maar door de grote gebouwen lopen we toch enigszins in de luwte.

De eerste kilometers voor de wind hebben we op een tempo onder de 5 minuten per kilometer gelopen. het tempo loopt iets terug. Jeroen merkt goed dat hij gisteravond heeft getraind. Hij heeft last van zware benen. Ik kan op zich sneller en heb goede benen, maar vindt het gezelliger om met hem mee te lopen. Het gaat de komende weken niet om tempo, maar om het aantal kilometers dat ik loop. We worden ingehaald door twee deelnemers. Alhoewel de weg een behoorlijke breedte heeft, moet de laatste van de twee precies voor mijn voeten gaan lopen als hij me gepasseerd heeft. Een opmerking om meer ruimte te houden, lijkt niet uit te komen.

Als we het industrieterrein verlaten laten we de waterpost voor wat deze is, lopen de Geestweg op en dan gebeurt het nog een keer. Nu een individuele deelnemer. Hij zou het liefst door me heen gelopen zijn. Ik kan daar slecht tegen, maak weer een opmerking maar ook deze keer is het aan dovemansoren besteed.

Jeroen heeft er direct een verklaring voor. Het ligt waarschijnlijk aan mijn nieuwe (te) korte broek die ik sinds de start al een aantal keer naar beneden heb moeten trekken omdat deze optrekt.

Gelukkig heeft hij een sneller tempo dan wij waardoor hij van ons wegloopt en we weer op ons zelf kunnen letten. Aan het einde van de weg linksaf de Adeweg op. Ik loop weer in op de twee deelnemers waar'één van de twee heel graag voor me wilde lopen en kijk om. Jeroen kan me gelukkig nog volgen, maar even later begint het gehijg achter me heftiger te worden. Als ik goed luister, is dit niet Jeroen. Ik kijk wederom achterom, zie de hijger in dezelfde kleur blauw als Jeroen vlak achter me lopen en besluit me in te houden. De hijger hijgt daarna voort. Waarschijnlijk tot aan de finish, want hierna heb ik hem niet meer gezien. We lopen inmiddels op de Aderweg en lopen de Floraweg tegemoet. Vorig jaar kwamen we van die weg af. We slaan rechtsaf de dijk af, nog steeds de Aderweg. Een stukje tegenwind. Dan rechtsaf. Ook deze weg heet de Aderweg. We hebben  hier de wind zijtegen. Een meevaller want ik had hier pal tegen verwacht. Vanaf het moment dat we tegen de wind inlopen, hebben we andere hijger in onze nek. Op dit deel van de weg lijkt het wel alsof hij zich achter ons wil verstoppen om zo  min mogelijk uit de wind te lopen. Erg moeilijk als je veel groter bent dan degenen achter wie je loopt. Ik ben het gehijg al snel zat en versnel. Jeroen kan volgen. De hijger niet, want op het moment dat we versnellen, besluit hij om te gaan wandelen. Het versnelde tempo kunnen we volhouden. We lopen rustig in op de twee deelnemers die ik zojuist al in had kunnen halen. Als we ze inhalen, neem ik wèl de ruimte. Zullen ze het gemerkt hebben? Ik denk het niet. Inmiddels zijn de eerste lopers van de halve marathon ons al uit tegengestelde richting gepasseerd.

Aan het einde van de Aderweg loop ik met gemak de dijk weer op,  houd me in en laat Jeroen bijkomen. We lopen nu op de Veenderdijk. Als we onder de A4 zijn doorgelopen en op de Zuidweg Rijpwetering weer zijn ingelopen, waarschuwt Jeroen me voor een fotograaf die achter in een auto foto's aan het nemen is. Pas op het allerlaatste moment heb ik door dat het Petra is die ons op de gevoelige plaat vastlegt.

Als we bijna het tweede viaduct onderdoor lopen, haalt Marianne ons in. Zij is op de fiets naar ons toegekomen maar heeft zich vergist in de wind en dus in de tijd. Gelukkig kan ze de laatste 2km meerijden. Jeroen blijft zijn eigen tempo lopen. Ik kan op zich sneller. Het valt me op hoe goed mijn benen nog zijn. We zijn terug bij de brug, slaan linksaf en lopen de Oud Adeseweg weer op. Naast elkaar lopen we de weg af en slaan bij het sporpark, terwijl onze namen worden opgenoemd, rechtsaf richting de finish. De 10,7km hebben we er in iets meer dan 54 minuten opzitten.