Ik loop achter met het bijhouden van mijn blog. Vandaar dat ik dit keer dankbaar gebruik maak van het verslag dat loopmaatje en dit keer toeschouwer, aanmoediger en fotograaf Ingrid Schouten heeft gemaakt.
Op zondagochtend 26 mei verzamelen we bij station Alphen. En tot onze verrassing gaat de trein zonder vertraging richting de Lakenstad. Zoals altijd is het gezellig met elkaar. Voor we er erg in hebben moeten we alweer de trein uit.
We lopen naar de grote kerk waar Hans zijn startnummer nog moet halen. Een prachtige kathedraal die vandaag is omgetoverd tot sportpaleis. Alleen de mooie kroonluchters en de authentieke vloer verraden dat het hier normaliter heel wat rustiger toegaat. http://www.pieterskerk.com/panorama/pieterskerk.html
Als Hans zijn startnummer op zak heeft, de rest heeft geplast of geshopt op de sportmarkt wandelen we richting Garenmarkt. En daar realiseren we ons dat we Ben kwijt zijn! Ojee… die was nog op de wc! En we zijn hem vergeten! We bellen hem, we appen hem en na een half uurtje wachten hebben we contact. Hij is onderweg naar ons. We zien hem komen aanrennen… we zien hem dichterbij komen, en we zien hem ons voorbij rennen…. Grote hilariteit. Erachteraan dan maar. Bij de tassenverzamelplek hebben we hem te pakken. Pfff… we zijn weer compleet!
De lopers gaan richting de start en Corine en ik zoeken een strategische plek om mooie foto’s te kunnen maken. Het is koud. Er staat een venijnige wind die dwars door onze jassen heen blaast en we beloven onszelf koffie met iets lekkers.
Hans traint voor de Alpe ‘d Huzes. Op zijn shirt prijken de namen van de grote sponsors.
Als eerste zien we Ronald die de “Hele” loopt, vervolgens met een enorme vaart vliegt Frank voorbij. Ceriel en Sonja, die beiden ook de hele lopen. Ben, Olja, Jacqueline, Theo, Ellemieke, Hans, Anneke we krijgen ze allemaal redelijk op de foto. En dan naar The Coffee Company voor een grote cappuccino met een nog grotere muffin. We besluiten dat supporteren mooi en belangrijk werk is, maar van hardlopen word je warmer.
Op naar de finish.
We staan er nog maar net als Frank alweer binnenloopt.
Aan de gezichten van de mensen die finishen zien we dat het een zware loop is geweest. De wind heeft flinke huisgehouden en er worden geen records gebroken. We zien lopers die volledig de weg kwijt zijn en ondersteund door EHBO-ers nog net over de finishlijn kunnen, om vervolgens te worden afgevoerd. Altijd mooi: de combinatie van vermoeidheid, blijdschap en emotie.
En dan is er bier.
We staan er nog maar net als Frank alweer binnenloopt.
Aan de gezichten van de mensen die finishen zien we dat het een zware loop is geweest. De wind heeft flinke huisgehouden en er worden geen records gebroken. We zien lopers die volledig de weg kwijt zijn en ondersteund door EHBO-ers nog net over de finishlijn kunnen, om vervolgens te worden afgevoerd. Altijd mooi: de combinatie van vermoeidheid, blijdschap en emotie.
En dan is er bier.
is er bier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten